Recencie : Jeffrey Spalburg – Thuus
| Locatie: | MC Theater |
| Plaats: | Amsterdam |
| Gehouden op: | 13-12-2012 |
Recensente: Samantha Brouwers
De zaal van het MC theater te Amsterdam is goed gevuld voor de première van ‘Thuus’ van Jeffrey Spalburg. Net zoals bij zijn voorgaande shows heeft hij een Twentse titel gebruikt. Hij is namelijk geboren en opgegroeid in Hengelo. Zijn show gaat over ‘thuuskomen’ en dat een mens zich op meerdere plekken ‘thuus’ kan voelen.
Hij warmt het publiek op door met vette urban beats en beatboxend op te komen. Het publiek raakt enthousiast en klapt met hem mee. Jeffrey gebaart hen om sneller, langzamer of juist precies uit de maat te klappen. De zaal is er, net zoals Jeffrey, duidelijk klaar voor. Het decor waarin hij opkomt is simpel gehouden met slechts een achterwand, een teddybeer en een tapijt. Hij doet bij aanvang zijn schoenen uit en laat zien dat hij zich ‘thuus’ voelt op het podium.
Al snel krijgt hij de zaal mee zijn wereld in. Naast hard gelach was het ook stil op serieuze momenten in het verhaal. Zijn stand-up comedy achtergrond is duidelijk waarneembaar vanwege het snelle tempo in zijn show waarin hij de ene na de andere grap verteld. Het gebeurt ook dat de lachgolf nog bezig is in de zaal en de volgende grap er te snel is, waardoor deze minder goed valt. Spalburg weet de snelheid ook enkele keren wat omlaag te krijgen door zijn lied Hengelo-o-o te brengen of een kort filmpje laten zien op de wand achterin.
De drie generaties Spalburg met hun gevoel van ‘thuus’ worden uitgelicht. Van de wereld waarin zijn pasgeboren zoon leeft tot datgene waarin zijn overleden vader heeft geleefd tot zijn eigen leven dat begon in het oosten. De stad Almere wordt vaak op de hak genomen. Jeffrey houdt de grappen dichtbij huis en deze herkenbaarheid zorgt voor een grote lach. Als zijn verhaal mooi is afgerond ontstaat er een staande ovatie die lang duurde. Het brengt hem duidelijk in verlegenheid.
Aan het einde van de show worden nog een aantal mensen bedankt die aan zijn voorstelling hebben meegewerkt. Jeffrey zelf ontvangt uit handen van Jörgen Raymann de single “Hengelo-o-o”, compleet met mooie omlijsting.
Met zijn derde avondvullende voorstelling heeft Jeffrey opnieuw bewezen dat hij een entertainer is met een goed verhaal. Door over de verschillende generaties te vertellen spreekt hij een breed publiek aan. Jeffrey heeft als extra pluspunt dat hij een multi-multi-multi culti achtergrond heeft: Surinaamse roots, Hengelose roots, Amsterdamse roots en de Domicaanse afkomst van zijn vrouw. Deze mix en vooral het benoemen van de culturele verschillen zorgt voor de nodige herkenbaarheid bij zijn publiek. Resultaat: gelach, heel veel gelach, zelfs tot ver na de show…
De single Hengelo-o-o is onder andere te verkrijgen via iTunes
Deze recencie tevens te lezen op www.camedy.nl : http://www.camedy.nl/reviews/215/jeffrey-spalburg—thuus
Recensie Tubantia van Thuus
December 8th, 2012
Rabotheater: Première van Thuus, de derde voorstelling van cabaretier Jeffrey Spalburg. Tournee door het hele land. Op 31 januari in de Kappen in Haaksbergen, op 5 april in het Stadstheater de Bond in Oldenzaal.
Je bent een pappie, een papa of een vader. De in Hengelo (O-O) geboren en getogen cabaretier Jeffrey Spalburg doet in zijn nieuwe voorstelling Thuus het verschil uit de doeken en dat doet hij op een manier die misschien nog wel het beste gekenmerkt kan worden met een woord dat hij zelf heel toepasselijk vindt voor het gedrag van de kat-uit-de-boom-kijkende Twentenaar: onderdrijvend. In meer dan anderhalf uur doet hij op onderkoelde wijze verslag van wie en wat hem gevormd heeft, en gaandeweg wordt duidelijk dat, hoewel de cabaretier/acteur/schrijver al twintig jaar in Amsterdam woont, hij een Hengeloër pur sang is.
Met Spalburg geen tierende meningenmachine op het toneel, hij houdt het klein en subtiel. En het rekwisiet, die grote teddybeer: daarin houdt zich niets verborgen, noch slaat hij ermee aan het dansen. Het is wat het is: een grote teddybeer, symbool van geborgenheid. Grappig overigens dat die beer zo goed blijkt aan te sluiten bij het kunstwerk op de markt. Dat het zaterdagavond om een Thuuswedstrijd ging, was van meet af aan duidelijk. De cabaretier kwam op, zag en overwon door het publiek op commando te laten klappen en met de armen te zwaaien. Hij had ze in de tuk voor er ook maar een woord over zijn lippen gekomen was. Natuurlijk, bepaald geen vondst, het is al vaak gedaan, en ook het uitvergroten van de gemoedelijkheid van de Twentenaar is bepaald niet nieuw, maar de toon was gezet en het persoonlijke verhaal van Spalburg was ontroerend.
Hij liet het er niet bij het oosten van het land als baken van de zo broodnodige nuchterheid in deze waanzinnige wereld op te voeren, hij gaf er blijk van de kunst van de onderdrijving zelf ook tot in zijn vezels te beheersen. Hoe? Door een snaar te raken, maar die zo kort te laten trillen dat er genoeg te raden over blijft. En waar een ander wellicht het onderste uit de kan zou hebben gehaald bij het beschrijven van een sterfbed, schildert hij een korte scene van drie generaties Spalburg, ontroerend in zijn eenvoud. Eigenlijk is de heftigste uitbarsting van de avond een traumatische ervaring met de kleur lime, en ja, ook dat pleit alleen maar voor hem. Door: Nicolet Steemers, 10 december 2012
Single uitreiking @Rabotheater in Hengelo door Peter Mense
